Allereerst werd ik een beetje maf van al die Italianen die daar liepen, hoe ze mij noemden: ooooo Picolinie, Bambini, Bambino, de aaaaaaa's en de ooooooo's waren er in overvloed, wat kunnen die overdrijven zeg! Volgens de Engelsen was ik "lovely" en volgens 't plaatselijke volk sehr schön en ook een beetje verwend want ja; welke hond ligt er nu telkens op een dekentje op een eigen stoel, ik dus!
We logeerden in een mooi hotel met een zeer toepasselijke naam
We zijn naar de klok van Mösern geweest, blijkbaar een bezienswaardigheid maar ik had meer oog voor de omgeving en vond met name het grind wel lekker rollen ;-))
De vredesklok is de grootste klok van Tirol. Hij is 2,51 meter hoog en heeft een diameter van 2,54 meter. Het juk moet meer dan 10 ton gegoten brons dragen en bestand zijn tegen extreme vibraties. De klepel alleen weegt al meer dan een halve ton. Elke dag om 17.00 wordt de zware klok geluid en reikt zijn weergalm tot ver in het Oberinntal.
Ik mocht mee met Fabian en Bram en dat vond ik echt helemaal te gek, rijden in de koets, kon alles goed zien en heb heel wat heerlijke luchtjes opgesnoven (volgens vrouwtje rook ik gewoon de paardenmest die opgevangen werd;-))))
We hebben gewandeld, gewandeld en nog eens gewandeld.
Lekker kippetje gegeten van de slager ;-))
In de kabelbaan gezeten en heel steil terug naar beneden gewandeld, onderweg uiteraard even genoten van het uitzicht en ook daar kon je heerlijk rollen ;-)
Ik heb heerlijke Oostenrijkse grillwürstl op, hmmmmmmmm ;-)
En Milkakoetjes gezien.
Dag Oostenrijk, tot de volgende keer!
Meer foto's op het blog van vrouwtje
